good baby

امروز برات پیتزا درست کردم...اخه عاشق پیتزایی..اومدی یه تیکه از پیتزارو برداشتی و در حاله تماشایه اخبار ورزشی خوردیش اخه من قربونت برم که تو عاشق پیتزا و مرغ سوخاری هستی عششششققققم... انقدم مهرررررربونی همش تعارف میکنی اگر هم نخوردیم فشارش میدی بزور بره تو دهنمون ...

آرتینم در چهارده ماه و نیمی راه افتاد و ذوق و شوق جدیدی رو تویه خونه ی ما آورد ....اولش یکم میترسیدی و سختت بود اما خیلی ذوق داشتی که داری یه کار جدید انجام میدی.من و بابا علی هم همش دست میزدیم و تشویقت میکردیم تو هم برامون تاتی تاتی میکردی... یه هفته بعد از راه افتادنت تب کرده بودی و چون حال نداشتی  خوردی زمین و زیر چشمت کبود شد...بمیرم برات که مریض شدی اما خوب هر چیزی رو که آدم میخواد بهش برسه یه سختی هایی داره اشکال نداره مامی جونم...ایشالله قدمهات محکم و استوار باشه همیشه بابا علی وقتی دستت رو میگرفتم و تاتی میکردی تا راه رفتن رو یاد بگیری این شعر قشنگ رو برامون میخوند گویند مرا چو زاد مادر پستان به دهان گرفتن آموخت شب...

امسال دومین سالی بود که با حضورت یلدامونو قشنگتر کردی...وقتی سفره ی یلدا مون رو چیندم انقدر ذوق کرده بودی و با زبونه بی زبونی با ایما و اشاره بهم میگفتی از این میخوام از اون میخوام. عاشق پیراشکی و انار بودی و البته آجیل اما چیزایه دیگرو دوس نداشتی کلی هم اون وسط شیطونی کردی  برامون  و این عکس جز قشنگترین عکسا شد...قربونت برم که انقد با محبتی عزززززیزم.. ...